Χρήστος Οικονόμου, Οι Κόρες του Ηφαιστείου





Χρήστος Οικονόμου
Οι Κόρες του Ηφαιστείου
Εκδόσεις Πόλις




Τελειώνοντας τις Κόρες του Ηφαιστείου, απόμεινα να κοιτάω για αρκετά λεπτά το εξώφυλλο του βιβλίου, προσπαθώντας να επαναφέρω στο μυαλό μου τις δώδεκα ιστορίες του Χρήστου Οικονόμου. Εικόνες με λόγια γραμμένα, η πραγματικότητα που αναμιγνύεται με τα παιχνίδια του μυαλού, τον θάνατο, τις επιθυμίες που πλάθουμε ενώ διασχίζουμε την καθημερινότητά μας.
Διαβάζοντας τα διηγήματα του Οικονόμου, που σε κάποια σημεία πλέκονται, αναρωτιέσαι από ποιο σημείο του κειμένου πέρασες στην διήγηση ενός παραμυθιού, μιας αλήθειας που έγινε μύθος μέχρι να παρουσιαστεί ολοζώντανη μπροστά στις ηρωίδες του. Και γυρίζεις πίσω στην ιστορία και πάλι παρασύρεσαι από την περιγραφή και πάλι χάνεις την αρχή και το τέλος. Αλλά έτσι είναι το ταξίδι του αναγνώστη που καλείται να εξερευνήσει τις σελίδες  του βιβλίου που έχει μπροστά του.  
Ένας άγγελος που δεν είναι τόσο συνηθισμένος, ένα κορίτσι σε καροτσάκι που στροβιλίζεται στον ουρανό, δόντια που πλάθονται από ψωμί, οι νεράιδες μια λίμνης, η εγγονή του Στάλιν που διηγείται την ιστορία της στη δημοσιογράφο που εκείνο το γιορτινό βράδυ είχε βάρδια (και αυτό το διήγημα τελειώνει με τις « μεγάλες άσπρες νιφάδες που φωσφορίζουν στο σκοτάδι και σμίγουν  σ΄έναν παράφορο σιωπηλό χορό κάπου στο κενό μεταξύ ουρανού και γης, εκεί όπου σμίγουν πάντα όσα έρχονται από ψηλά κι όσα ανεβαίνουν από κάτω».) για τον Ανατολή και την παρηγοριά στον ετοιμοθάνατο πατέρα, για την μάνα και τη Λένα με την σφαίρα στο κεφάλι, για την Κόρη του Ηφαιστείου που έφτιαξε το ψυγείο στο Παίδων, για την Πούλια και τον Αυγερινό...για το τέλος που συγκεντρώνει τις Κόρες του Ηφαιστείου.
Δώδεκα διηγήματα, δώδεκα ταξίδια. Ο Χρήστος Οικονόμου, για μία ακόμη φορά, κατορθώνει να ξεπεράσει τα όρια της δεδομένης συγγραφής. Παραμύθια, φόβοι, εξομολογήσεις, η Ελλάδα της κρίσης (στο Κάτι Θα γίνει, θα δεις, την είχε προβλέψει, τώρα συμβιώνει με τους ήρωες του), τραγούδια και δώδεκα γυναίκες που μόνο συνηθισμένες δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις περνούν από τις σελίδες των διηγημάτων του και όλα αυτά έξοχα μπλεγμένα μεταξύ τους. 


Κατερίνα Σαμψώνα 

Σχόλια